Każdego dnia ukraińscy pacjenci zgłaszają się po pomoc do lekarzy POZ. Znacznie więcej jest ich we wschodnich województwach Polski. Lekarze udzielają im porad, zbierają wywiad lekarski, wystawiają recepty, a w wielu przypadkach nawet te leki wykupują, bo obywatelom Ukrainy nie przysługują jeszcze – mimo hucznych zapowiedzi rządu – leki refundowane.

 

A skoro nie przysługuje refundacja to niektóre wystawione na receptę leki – pozostają na papierze. Wielu uchodźców nie ma pieniędzy na kupienie leków.

 

– Nierefundowane leki są nieraz bardzo drogie. Leki na cukrzycę, astmatyczne – kosztują na tyle dużo, że od razu wiemy, że nie będą przez uchodźców wykupione. Pomagamy my albo rodziny, u których się zatrzymali – mówi Joanna Zabielska-Cieciuch, wiceprezes Podlaskiego Związku Lekarzy Pracodawców Porozumienie Zielonogórskie.

 

Jak relacjonują lekarze zrzeszeni w Porozumieniu Zielonogórskim najczęstszymi pacjentami są dzieci. Matki przychodzą z nimi, bo są przeziębione, mają gorączkę, katar, czasem problemy żołądkowe. Lekarze dobrze wiedzą, że na jednej wizycie raczej się nie skończy.

 

W pobliskim Augustowie, w ośrodku dla uchodźców, jest 280 osób. Wielu z chorobami przewlekłymi. Większość – bez żadnych dokumentów. Na szczęście na ogół to nic poważnego. W każdym regionie jest inaczej.

 

Na Warmię i Mazury dotarło wielu naprawdę ciężko chorych pacjentów.

 

– Wśród uchodźców są pacjenci onkologiczni, osoby po przeszczepach narządów, pacjenci psychiatryczni. Większość bez dokumentacji medycznej. W Kętrzynie lekarka przyjęła w przychodni pacjentkę po operacji brzusznej. Kobieta poinformowała, że "lekarze wszystko usunęli" oraz że miała mieć kolejną wizytę i dalsze leczenie– po prostu dramat – mówi Anna Osowska, prezes Warmińsko-Mazurskiego Związku Lekarzy Pracodawców Porozumienie Zielonogórskie.

 

Do niej w Sępopolu trafił pacjent leczony od 8 lat z powodu depresji i napadów paniki. Lęk zaostrzył się, ma koszmary, bał się zamknąć oczy, bo wciąż widział spadające na auta bomby, dokumentacja niestety została w domu. Pacjent na szczęście był zorientowany, co do swojej sytuacji zdrowotnej, mimo to postawienie diagnozy, ustalenie polskich odpowiedników przyjmowanych leków zabrało ponad 40 minut.

 

W Olsztynie zgłosił się pacjent po przeszczepie nerek, bez leków. Lekarka próbowała ustalić, czy wykupił wypisane przez nią leki, niestety nie wykupił.

 

Źródło: Biuro Federacji PZ, 2022-04-11